Φλάντες ή Φλάντρε, Χουάν ντε-

(Flandes, περ. 1465 – 1519). Ζωγράφος φλαμανδικής καταγωγής, που έδρασε στην Ισπανία. Από το 1496 έως το 1504 τελούσε στην υπηρεσία της Ισαβέλλας της Καθολικής, ύστερα εργάστηκε στη Σαλαμάγκα και από το 1509 στη Βαλέντσια. Οι 15 μικροί πίνακες στο ανάκτορο Ρεάλε της Μαδρίτης, ανάμεσα στους οποίους Η ανάσταση του Λαζάρου, Μη μου άπτου και Ο Χριστός στους Εμμαούς, καθώς και Ο Χριστός και η Σαμαρίτισσα στο Μουσείο του Λούβρου, καθορίζουν την προσωπικότητα του Φ. και τον καθιερώνουν έναν από τους αξιολογότερους ζωγράφους της εποχής του. Στα έργα του διακρίνονται στοιχεία της ιταλικής και της ισπανικής ζωγραφικής. Από τις προσωπογραφίες του αξιολογότερες θεωρούνται Η πριγκίπισσα των ρόδων (συλλογή Τισέν, Λουγκάνο) και Το κοριτσάκι με το ψόφιο πουλί (Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών, Βρυξέλλες).